La Libro De Moroni

Ĉapitro 9

1. Mia amata filo, mi reskribas al vi por ke vi sciu, ke mi ankoraŭ vivas; sed mi skribos iom pri tio, kio estas maldolĉa.

2. Ĉar jen, mi havis severan batalon kontraŭ la lamanidoj, en kiu ni ne venkis; kaj Arkeantus falis per la glavo, kaj ankaŭ Luram kaj Emron; jes, kaj ni perdis grandan nombron de niaj elitaj homoj.

3. Kaj nun jen, mia filo, mi timas, ke la lamanidoj detruos ĉi tiun popolon; ĉar oni ne pentas, kaj Satano daŭre incitas ilin koleri unu kontraŭ alia.

4. Jen, mi daŭre klopodegas pro ili; kaj kiam mi parolas la vorton de Dio kun severeco, ili tremas kaj koleras kontraŭ mi; kaj kiam mi ne uzas akrecon, ili malmoligas siajn korojn kontraŭ ĝi; pro tio, mi timas, ke la Spirito de la Sinjoro ĉesis lukti kun ili.

5. Ĉar ili tiel furioze koleras, ke ŝajnas al mi, ke ili havas neniun timon de la morto; kaj ili perdis sian amon, unu al aliaj; kaj ili daŭre soifas sangon kaj venĝon.

6. Kaj nun, mia amata filo, spite ilian malmolecon, ni klopodegu diligente; ĉar, se ni ĉesus labori, mi altirus al ni kondamnon; ĉar ni havas taskon fari dum ĉi tiu tabernaklo el argilo, por ke ni venku la malamikon de ĉiu justeco, kaj ripozigu niajn animojn en la regno de Dio.

7. Kaj nun mi iom skribos pri la suferoj de ĉi tiu popolo. Ĉar laŭ la informo, kiun mi ricevis de Amoron, jen, la lamanidoj havas multajn kaptitojn, kiujn ili prenis de la turo Ŝerriza; kaj tie estis viroj, virinoj kaj infanoj.

8. Kaj ili mortigis la edzojn de tiuj virinoj kaj la patrojn de tiuj infanoj; kaj ili manĝigis la karnon de iliaj edzoj al la virinoj, kaj la karnon de iliaj patroj al la infanoj; kaj neniom aŭ nur iomete da akvo ili donis al ili.

9. Kaj malgraŭ ĉi tiu granda abomenaĵo de la lamanidoj, ĝi ne superas tiun de nia popolo en Moriantum. Ĉar jen, multajn el la filinoj de la lamanidoj ili kaptis; kaj depreninte de ili tion, kio estis plej kara kaj valora super ĉio, kio estas la ĉasteco kaj virgeco -

10. Kaj farinte tio, ili murdis ilin laŭ plej kruela maniero, torturante iliajn korpojn ĝis la morto; kaj farinte tion, ili manĝaĉis ilian karnon kiel sovaĝaj bestoj, pro la malmoleco de siaj koroj; kaj ili tion faras kiel signo de kuraĝo.

11. Ho mia amata filo, kiel povas popolo tia, kiu estas sen civilizacio -

12. (Kaj antaŭ nur malmultaj jaroj ili estis civilizita kaj rava popolo.)

13. Sed ho mia filo, kiel povas popolo tia, kies ĝuo estas en tiom de abomenaĵoj -

14. Kiel ni povas esperi, ke Dio haltigos sian manon en juĝo kontraŭ ni?

15. Jen, mia koro krias; Ve al ĉi tiu popolo. Elvenu por juĝi, ho Dio, kaj kaŝu iliajn pekojn kaj malvirtecon kaj abomenaĵojn de antaŭ via vizaĝo!

16. Kaj plie, mia filo, multaj vidvinoj kaj iliaj filinoj restas en Ŝerriza; kaj tiun parton de la provizoj, kiun la lamanidoj ne forportis, jen la armeo de Zenephi forportis, kaj lasis ilin vagadi kien ajn ili povis por manĝaĵo; kaj multaj maljunulinoj survoje senfortiĝas kaj mortas.

17. Kaj la armeo, kiu estas kun mi, estas malforta; kaj la armeoj de la lamanidoj estas inter Ŝerriza kaj mi; kaj ĉiuj, kiu fuĝis al la armeo de Aaron, viktimiĝis al ilia terura brutaleco.

18. Ho la korupteco de mia popolo! Ili estas sen brido kaj sen kompato. Je, mi estas nur homo, kaj mi havas nur la forton de homo, kaj mi jam ne povas obeigi miajn ordonojn.

19. Kaj ili fortiĝis en sia malvirteco; kaj ili ĉiuj estas brutalaj, kompantante neniun, nek maljunan nek junan; kaj ili havas plezuron de ĉio krom tio, kio estas bona; kaj la suferado de niaj virinoj kaj niaj infanoj sur la tuta lando superas ĉion; jes, lango ne povas pridiri, nek oni povas priskribi ĝin.

20. Kaj nun, mia filo, mi ne plu restos ĉe tiu terura sceno. Jen, vi konas la malvirtecon de ĉi tiu popolo; vi scias, ke ili estas sen principoj kaj sen simpatioj; kaj ilia malvirteco superas tiun de la lamanidoj.

21. Jen, mia filo, mi ne povas rekomendi ilin al Dio pro timo, ke li frapos min.

22. Sed je, mia filo, mi rekomendas vin al Dio, kaj mi fidas Kriston, ke vi estos savita; kaj mi preĝos al Dio, ke li indulgu vian vivon por atesti la revenon de lia popolo al li, aŭ ilian absolutan neniiĝon, ĉar mi scias, ke ili devos perei se ili ne pentos kaj revenos al li.

23. Kaj se ili pereos, tio similos al la Jaredidoj, pro la obstineco de iliaj koroj avidantaj sangon kaj venĝon.

24. Kaj se ili ja pereos, ni scias, ke multaj el niaj fratoj skisme transiris al la lamanidoj, kaj ankaŭ pli multaj skisme transiros; pro tio, ion skribu pri tio, se vi estos indulgita kaj mi pereos kaj ne vidos vin; sed mi esperas, ke mi baldaŭ vidos vin; ĉar mi havas sanktajn analojn, kiujn mi volas transdoni al vi.

25. Mi filo, estu fidela al Kristo; kaj tio, kion mi skribis, ne afliktu vin kaj mortige premu sur vin; sed Kristo levu vin, kaj liaj suferoj kaj morto, kaj la montro de lia korpo al niaj patroj, kaj liaj mizerikordo kaj pacienco, kaj la espero pri lia gloro kaj pri eterna vivo, restu en via menso por ĉiam.

26. Kaj la graco de Dio la Patro, kies trono estas alta en la ĉielo, kaj de nia Sinjoro Jesuo Kristo, kiu sidas dekstre de lia Potenco, ĝis ĉio submetiĝos al li, estu kaj restu ĉe vi por ĉiam.