La Tria Libro De Nifai

Ĉapitro 16

1. Kaj vere, vere, mi diras al vi, ke mi havas aliajn ŝafojn, kiuj ne estas de ĉi tiu lando, nek el la lando Jerusalema, nek en iu parto de tiu lando ĉirkaŭe, kien mi iris por pastradi.

2. Ĉar tiuj, pri kiuj mi parolas, estas tiuj, kiuj ankoraŭ ne aŭdis mian voĉon; kaj neniam mi montris min al ili.

3. Sed mi ricevis ordonon de la Patro, ke mi iru al ili, kaj ke ili aŭdu mian voĉon kaj estu kalkulitaj inter miaj ŝafoj, por ke estu unu grego kaj unu ŝafisto; tial mi iros por montri min al ili.

4. Kaj mi ordonas al vi, ke vi skribu ĉi tiujn parolojn post mia foriro, por ke, se mia popolo en Jerusalemo, tiuj kiuj vidis min kaj estis kun mi en mia pastrado, eventuale ne petos la Patron en mia nomo, ke ili ricevu scion per la Sankta Spirito pri vi, kaj ankaŭ pri la aliaj triboj, pri kiuj ili ne scias, ĉi tiuj paroloj, kiujn vi skribos, estu konservataj kaj manifestataj al la nejudaj nacianoj, por ke per la pleneco de la nejudaj nacianoj, la restaĵo de ilia idaro, kiu estos dispelita sur la supraĵo de la tuta tero pro sia nekredemo, povu esti venigita aŭ kondukita al scio pri mi, sia Redemptanto.

5. Kaj tiam mi kolektos ilin el la kvar anguloj de la tero; kaj tiam mi plenumos la interligon, kiun la Patro faris kun la tuta popolo de la domo de Izrael.

6. Kaj pro sia kredo je mi feliĉaj estas la nejudaj nacianoj en kaj per la Sankta Spirito, kiu atestas al ili pri mi kaj pri la Patro.

7. Jen, pro ilia kredo je mi, diras la Patro, kaj pro via nekredemo, ho domo de Izrael, en la lasta tago la vero venos al la nejudaj nacianoj, por ke la pleneco de ĉi tio estu konigita al ili.

8. Sed, diras la Patro, ve al la nekredantoj de la nejudaj nacianoj - ĉar malgraŭ tio, ke ili elvenis sur la supraĵon de ĉi tiu lando, kaj dispelis mian popolon, kiu estas de la domo de Izrael; kaj mia popolo, kiu estas de la domo de Izrael, estas elĵetita el inter ili, kaj estas piedpremita de ili;

9. Kaj pro la korfavoroj de la Patro al la nejudaj nacianoj, kaj ankaŭ la juĝoj de la Patro kontraŭ mia popolo, kiu estas de la domo de Izrael, vere, vere, mi diras al vi, ke post ĉio ĉi, post kiam mi farigis, ke mia popolo, kiu estas de la domo de Izrael, estu frapita, kaj afliktita, kaj mortigita, kaj elĵetita el inter ili, kaj fariĝu malamata de ili kaj insultataĵo kaj mokataĵo ĉe ili

10. Kaj la Sinjoro ordonas, ke mi diru jene al vi; En tiu tago, kiam la nejudaj nacianoj pekos kontraŭ mia evangelio, kaj leviĝos per la aroganteco de siaj koroj super ĉiujn naciojn, kaj super ĉiujn homojn de la tuta tero, kaj pleniĝos per ĉiaj mensogoj, kaj trompoj, kaj malicaĵoj, kaj ĉiaj hipokritaĵoj, kaj murdoj, kaj pastroruzaĵoj, kaj malĉastaĵoj, kaj sekretaj abomenindaĵoj; kaj se ili faros ĉion ĉi, kaj forrifuzos la plenecon de mia evangelio, jen, diras la Patro, mi venigos la plenecon de mia evangelio for de inter ili.

11. Kaj tiam mi memoros la interligon, kiun mi faris kun mia popolo, ho domo de Izrael, kaj mi venigos mian evangelion al ĝi.

12. Kaj mi montros al vi, ho domo de Izrael, ke la nejudaj nacianoj ne havos potencon super vi; sed mi memoros mian interligon kun vi, ho domo de Izrael, kaj vi venos al la scio pri la pleneco de mia evangelio.

13. Sed, se la nejudaj nacianoj pentos kaj revenos al mi, diras la Patro, jen ili estos kalkulitaj inter mia Popolo, ho domo de Izrael.

14. Kaj mi ne permesos, ke mia popolo, kiu estas de la domo de Izrael, elpaŝu kontraŭ ilin kaj piedpremu ilin, diras la Patro.

15. Sed, se ili ne turnos sin al mi kaj aŭskultos mian voĉon, mi permesos al ĝi, jes, mi permesos, ke mia popolo, ho domo de Izrael, elpaŝu kontraŭ ilin kaj piedpremu ilin, kaj ili estos kiel salo, kiu sengustiĝis kaj kiu de tiam taŭgas nur por esti forĵetata kaj piedpremata de mia popolo, ho domo de Izrael.

16. Vere, vere, mi diras al vi, la Sinjoro ordonis al mi jene ke mi donu al ĉi tiu popolo ĉi tiun landon por ilia heredo.

17. Kaj tiam plenumiĝos la vortoj de la profeto Jesaja, kiuj diras:

18. Jen eksonis la voĉo de viaj gardostarantoj; ili levas la voĉon kaj kune ĝojkrias, ĉar per siaj propraj okuloj ili vidas, kiel la Sinjoro revenas al Cion.

19. Triumfu, ĝojkriu kuno, ho ruinoj de Jerusalemo; ĉar la Sinjoro konsolis Sian popolon, liberigis Jerusalemon.

20. La Sinjoro malkovris Sian sanktan brakon antaŭ la okuloj de ĉiuj nacioj; kaj ĉiuj finoj de la tero vidas la helpon de nia Dio.